Rozdział 14

Cześć!

Dziękuję za komentarze pod poprzednim rozdziałem! Naprawdę motywują do dalszej pracy :) Zachęcam do komentowania. A teraz zapraszam do czytania rozdziału :) 

Zapowiedź.

- Dyrektorze!! – krzyknęłam zdyszana.

           Odwrócił się na pięcie.

- Tak? Słucham Cię Alexandro?

- Jutro… Jutro chcą… nas… zaatakować! – wydusiłam.

- Co jak to? – poruszył się niespokojnie. – Nie zapowiadało się na wojnę…

- Spotkałam Cartera… On zaproponował mi układ…. Ale go odrzuciłam…

- Spokojnie. Uspokój się.- powiedział dyrektor. – Idź spać. Jest późno. Ja wszystkim się zajmę.

- Dobrze. – powiedziałam i odeszłam.

 Jak zwykle weszłam na trzecie piętro. Jestem już pod drzwiami. Ktoś mnie zaczepia.

- Alex… przepraszam. – powiedział… Luke.- zachowuję się jak debil. Przepraszam.

- Yyy… Luke. Posłuchaj, jedno słowo nie wystarczy. Wiem, że powinnam Ci wybaczyć. Ale nie chcę. Mam dość osób, które ingerują w moje życie. Mam dość.

A teraz muszę już iść. Żegnaj.

- Nie, poczekaj! – krzyknął.

          Nie czekałam już na niego. Weszłam do pokoju i zatrzasnęłam drzwi. Zauważyłam Arię siedzącą przy biurku. Miała na sobie jak zwykle czarne ciuchy – miałyśmy podobny gust jak widać. Swoje włosy jak nie na co dzień splotła w warkocza.

- Hej. – powiedziałam.

- No cześć.

- Co robisz?

         Podeszłam bliżej niej. Rysowała coś, a raczej kogoś. Chyba to był Ash. Nie mówiąc nic odeszłam i położyłam się na swoim łóżku, skoro jutro ma być wojna to wolę się chyba wyspać. Tak będzie o wiele lepiej.

        Jedyne co jeszcze zarejestrowałam przed zaśnięciem to to, że nigdzie nie mogłam znaleźć Caro. Powinna już być dawno w pokoju… ah. Może umówiła się wreszcie z Mike’m. Od dawna nie mieli dla siebie czasu. Przynajmniej będą mieli tą jedną noc. A później… później, zobaczą co się dzieje.

***

Upadły i Anioł,

Wnet stworzą silną drużynę.

On i ona,

To oni zjednoczą Nas,

Każde z nich inną mocą się odwzorowuję,

Lecz wzajemnie się dopełniają.

Zło pod wpływem dobra,

Zmieni się,

Nie każdy w to uwierzy,

Albowiem razem złamią słowo dane przed laty.

Szczerzcie się,

Bowiem znienawidzą Was bliscy,

Tylko w dobrych duszach znajdziecie,

Schronienie.